Iboga Tabernanthe Iboga

Wat is Iboga?

Iboga, een populair natuurlijk medicijn in sjamanistische culturen, is een groenblijvende struik die voorkomt in de regenwouden van Afrika. Het is inheems in Congo en Gabon, en de naam ontleent zijn betekenis “genezen” aan een woord uit de Tsogho-taal, afkomstig van de gelijknamige etno-culturele groep die woont in de hooglanden van Gabon in de provincie Ngounié.

De Iboga-plant wordt traditioneel gebruikt voor ceremoniële doeleinden en heeft een symboliek die diep geworteld is in de Afrikaanse cultuur, vooral in verband met natuurlijke genezingsprincipes van inheemse groepen in het Congo-bekken, de regio Gabon en de Bouiti-religie. Meestal kan het worden gebruikt als stimulerend middel of zelfs als afrodisiacum, en in kleine doses voor rituele ceremonies waarbij vooral de hallucinogene effecten belangrijk zijn.

Bekijk dit artikel over Tabernanthe iboga, geschreven door Rachel Nuwer voor de National Geographic-website.

Botanische Informatie

Wetenschappelijk bekend als Tabernanthe iboga, is deze groenblijvende struik uit het regenwoud onderdeel van de Apocynaceae-plantfamilie, een familie van bloeiende planten die bomen, struiken, stengelsucculenten, kruiden en klimplanten omvat, inheems in Afrika, Australië, Europa en de tropen en subtropen van Azië en Amerika. De wetenschappelijke naam is afgeleid van een combinatie van het Latijnse woord taberna, dat hut of taverne betekent, en het Griekse woord anthos, dat bloem betekent.

De Iboga-boom wordt meestal tot 2 meter hoog, maar kan in sommige gevallen tot 10 meter groeien. De boom produceert warmgekleurde bloemen, met tinten variërend van roze tot geel, en vruchten die zoet zijn van smaak en rijk aan sappig vruchtvlees.

De plant bloeit met smalle, donkergroene bladeren en bloemen in lichtere tinten, meestal wit. Zijn schors en wortel zijn geel van kleur en bevatten de hoogste concentratie ibogaïne, een stof die zowel medicinale als hallucinogene eigenschappen heeft.

Een Medicinale Plant

Chemisch gezien is Iboga rijk aan ibogaïne, een alkaloïde die wordt gebruikt bij de behandeling van diverse verslavingen, evenals ibogalene, inogamine, tabernanthine en voacangine. In de Verenigde Staten is ibogaïne geclassificeerd als een Schedule I hallucinogene stof, wat betekent dat het nog niet als geaccepteerd geneesmiddel wordt beschouwd. Desondanks suggereren studies dat ibogaïne een effect heeft op het cerebellum en de spierkracht en uithoudingsvermogen kan vergroten, naast zijn bekendere psychedelische effecten.

Waar wordt Iboga voor gebruikt?

Historisch gezien wordt deze medicinale plant gebruikt in rituelen binnen verschillende gemeenschappen en soms zelfs in verband gebracht met religie, vooral in West-Afrika. Of het nu als onderdeel van een initiatie wordt gebruikt of als afrodisiacum, Iboga maakt sinds de 18e eeuw deel uit van de Afrikaanse cultuur, rond dezelfde tijd dat christelijke missionarissen probeerden lokale gewoonten en geloofssystemen te onderdrukken. Iboga speelde zelfs een rol in het verzet tegen deze opgelegde verspreiding van het christendom en het behoud van de Afrikaanse traditie en cultuur. Op 6 juni 2000 verklaarde de Raad van Ministers van de Republiek Gabon Iboga tot Nationaal Erfgoed.

Omdat het ook een stimulerend effect kan bieden, werd Iboga gebruikt voor het jagen en zowel spirituele als fysieke reizen, om waakzaam maar in vrede te blijven. Meestal wordt Iboga gebruikt als middel om directe communicatie met voorouders en andere geesten mogelijk te maken. De geest van Iboga fungeert als mentor en biedt kennis op het gebied van muziek en genezing; deze kennis wordt door generaties heen mondeling doorgegeven, wat de wijsheid en zegeningen van Iboga levend houdt.

Wat is een “Iboga-behandeling”?

De stengel, bladeren en vooral de wortel van de plant zijn rijk aan ibogaïne, een psychoactieve indool-alkaloïde waarvan studies hebben aangetoond dat het veelbelovend kan zijn bij de bestrijding van verslaving en de behandeling van depressie. In West-Afrika gebruiken mensen Iboga voornamelijk door middel van extracten of door op de wortel te kauwen.

Ibogaïnedoses van 500 mg tot 1 g zijn toegediend tijdens klinische proeven voor de behandeling van opioïdeverslaving, en in een Braziliaanse kliniek voor verslavingsbehandeling werden doses tot 17 mg toegediend in combinatie met psychotherapiesessies ter ondersteuning van verslaafde patiënten, allemaal onder strikt medisch toezicht.

Zoals bij talloze andere medicinale stoffen kunnen bijwerkingen worden verwacht bij consistente toediening van hogere doses ibogaïne, zoals agitatie, braken, spierspasmen en hallucinaties.

Farmacologische Claims

Ibogaïne werd voor het eerst geïsoleerd in 1901, en na meer dan een halve eeuw onderzoek naar het molecuul werd geconcludeerd dat het een indool, een zevenledig tetrahydroazepine en een bicylisch isoquinuclidine bevat, wat het kwalificeert als een tryptamine. Volgens onderzoekers Iyer, Favela, Zhang en Olson “hebben de unieke structuren van iboga-alkaloïden chemici jarenlang geboeid, terwijl hun ongebruikelijke effecten op de hersenen conventionele ideeën over verslavingsbehandeling hebben uitgedaagd.”

Ibogaïne is een dissociatief¹ psychedelisch² middel, wat betekent dat 1. het een molecuul kan splitsen in afzonderlijke, kleinere moleculen (atomen of ionen), zelfs als het proces later chemisch kan worden omgekeerd, en 2. het veranderingen kan veroorzaken in de perceptie van kleuren, geluiden, smaken en zelfs emoties, tijdsbesef en cognitieve processen door in te werken op de hersenen en de chemie van het lichaam te veranderen. Het heeft oneirische (droomgerelateerde) eigenschappen en anti-verslavende mechanismen.

Het is farmacologisch interessant, aangezien anekdotische waarnemingen aangeven dat ibogaïne potentieel heeft om zowel ontwennings- als afhankelijkheidssymptomen van verschillende stoffen, zoals alcohol, nicotine, opiaten en andere psychostimulanten, te verminderen. Studies naar anti-verslavingsbehandelingen ondersteunen ook dat ibogaïne de kans op zelftoediening van stoffen zoals morfine en cocaïne vermindert en ontwenningsverschijnselen verlicht.

Werkzame Stoffen

Ibogaïne heeft een complexe werking en beïnvloedt tegelijkertijd verschillende neurotransmitters. Het heeft affiniteit met kappa-opioïden, sigma- en nicotine-receptoren en kan zowel de chemische afbraak van dopamine bevorderen als de niveaus van deze stof verlagen. Het kan ook de effecten van opiaten op genexpressie omkeren, wat op zijn beurt invloed heeft op neuroreceptoren en mogelijk de verslavingsgevoeligheid kan verminderen.

Samenvattend werkt ibogaïne direct in op de hersenen, beïnvloedt SERT (een serotonine-transporter), en zelfs een kleine dosis kan de effecten van schadelijke opioïden zoals morfine of heroïne verminderen. Rapporten en studies beschrijven dat het helpt bij ontwenningsverschijnselen en het verminderen van drang naar drugs, en studies op niet-menselijke exemplaren lijken dit te ondersteunen.

De Mensen die Iboga Gebruiken

De Bwiti

Voor de mensen die de Bwiti-religie volgen – oorspronkelijk afkomstig van de Afrikaanse etnische groep de Bobongo of Pygmeeën, aanwezig in Centraal-West-Afrika, en de eersten die in contact kwamen met de Geest van Iboga – is Iboga een centrale kracht, ook wel hun Boom des Levens genoemd. Hun leringen en tradities draaien om rituelen waarbij de plant betrokken is, of het nu gaat om het planten, oogsten of gebruiken ervan.

Het woord “Bwiti” heeft vele betekenissen, waarvan “Emancipatie” er één is. Sommigen beweren dat Bwiti geen religie is, maar een Levensstudie, een manier van leven die spirituele paden waardeert en prijst die mensen leiden tot het begrip dat echt leven voortkomt uit iemands eigen ervaringen in plaats van simpelweg de waarheden van een ander te accepteren. Beoefenaars van Bwiti begrijpen dat ze “iets óf weten, óf niet weten.” En niet weten betekent simpelweg dat ze nog niet datgene hebben ervaren wat hen de kennis zou kunnen brengen om te weten.

De Principes van de Bwiti

Centraal in hun geloofssysteem staat het idee dat het Leven hoog in het vaandel staat. Daarom omvat hun enige gebed dankbaarheid aan de Schepper voor een nieuwe dag, simpelweg omdat ze leven, en dit gebeurt dagelijks. Bwiti-gemeenschappen aanbidden geen enkele figuur, zoals een goeroe of hoofdman, maar begrijpen eerder dat zij één zijn met de Natuur, zoals zij dat met hen is.

Juist omdat zij het leven diep respecteren en waarderen, zou het misbruik van de gaven van de Natuur gelijk staan aan heiligschennis. Toegewijd aan het behandelen van elkaar met respect en waardering, zijn ze sterk gemeenschapsgericht, ook al geloven ze dat we de wereld zowel alleen binnenkomen als verlaten.

Dit idee presenteert zich niet als een negatieve en pessimistische opvatting, maar eerder als een geruststellende gedachte dat we niets anders nodig hebben dan onszelf om ware geluk en vrede te bereiken. Toch zijn we tijdens onze tijd op Aarde gebonden om elkaar te helpen en te steunen, omdat we allemaal deel uitmaken van dezelfde spirituele sfeer, allen waardevol en respect waardig.

De Bwiti leven ook in het moment en accepteren dat “angst een projectie is naar de toekomst en depressie een gehechtheid aan het verleden.” Door zich te concentreren op het hier en nu, betrekken ze al hun zintuigen bij het navigeren door het leven, één dag tegelijk. Ze beschouwen zichzelf als vrij van de illusies die de geest kan creëren, en gebruiken hun geest als een hulpmiddel om naar de waarheid te zoeken.

Het Leven volgens de Bwiti

Eeuwenlang is de Iboga-plant een van hun belangrijkste leraren en bronnen van persoonlijke groei en bewustzijnsverruiming geweest, vooral door het heilige gebruik in genezingsceremonies en spirituele rituelen. Het medicijn dat afkomstig is van deze plant en zijn geest kan de waarheid bereiken die in ieder van ons sluimert, en fungeert als een hulpmiddel voor spirituele verbinding, persoonlijke groei en fysieke genezing. Het opent de weg om echt contact te maken met de Natuur, voorouders en andere wijze geesten, terwijl men tegelijkertijd dankbaarheid betuigt voor het geschenk van het Leven.

Door hun verbinding met Iboga verwierven de Bwiti de kennis om hun muziek, instrumenten en dansen te creëren, wat hun creatieve cultuur versterkte. Zoals het geval is in talloze Afrikaanse culturen, is muziek van het grootste belang voor de Bwiti. In hun muziek ligt de spirituele en fysieke energie die zorgt voor transcendentie, waardoor het mogelijk wordt voor degenen die willen communiceren met geesten en hun voorouders om dit te doen. Tegelijkertijd speelt muziek een centrale rol in medicinale rituelen door de geest te verhelderen en de hartslag van de beoefenaars in het juiste tempo te houden om een rituele trance te bereiken.

Waar kan ik Iboga krijgen?

Hoewel varianten van Iboga-medicijn, of het nu de plant zelf is of delen zoals de bladeren, meestal te vinden zijn in het gebied van herkomst in West-Afrika, heeft de verspreiding van zijn populariteit ertoe geleid dat verkopers van natuurlijke medicijnen en gerelateerde producten over de hele wereld ook producten aanbieden die rijk zijn aan ibogaïne.

Hoewel de toegang tot deze bijzondere plant door export en eerlijke handel gemakkelijker is geworden, is het van groot belang om exemplaren en producten afgeleid van Iboga alleen te verkrijgen van gerenommeerde bedrijven die het op verantwoorde wijze inkopen, opslaan en verkopen volgens lokaal vastgestelde protocollen. Op deze manier kunnen consumenten zelfs financieel bijdragen aan de ondersteuning van de gemeenschappen in Gabon en Congo die deze plant oogsten.

DISCLAIMER:

Maya doet geen specifieke uitspraken over de toepassing van dit product. De informatie op de website is uitsluitend bedoeld om inzicht te bieden in de culturele betekenis en wetenschappelijke bevindingen met betrekking tot de componenten van het product.

Botanische specimenproducten zijn niet bedoeld voor, gelabeld, of gecommercialiseerd als consumentenproducten.

Lees onze Algemene Voorwaarden.