Sjamanistische Snuiftabak – Haux Haux

Sjamanistische Snuiftabak – Haux Haux

Haux Haux belichaamt een heilig recept dat is doorgegeven door een Txai (broeder) van de Huni Kuin stam in Brazilië. Dit mengsel is gemaakt van een mix van organische Moi en Sabiá tabakken, samen met Tsunu as, en is verrijkt met inheemse kruiden zoals Clavohuasca (Tynanthus elegans), yunu, en een liaan die bekend staat als hart van de boa vanwege de hartvormige bladeren.

Volgens de traditie wordt het hart van de boa vereerd vanwege de invloed op het hartchakra en de fysieke voordelen voor het hart. De liaan staat bekend als Veia de Pajé, of Sjamanenader, en geeft het belang ervan aan in sjamanistische praktijken en genezingsrituelen.

Clavohuasca

Clavohuasca, de kruidnagel liaan, of Cipo Cravo, dient als een natuurlijk pijnstillend en stimulerend middel. In het Braziliaanse Umbanda mediumschap wordt het gebruikt om de subtiele lichamen te zuiveren door middel van kruidenbaden. Daarnaast wordt de plant gewaardeerd om zijn culinaire en theebereidende eigenschappen.

Haux Haux

De term ‘Haux’ heeft een diepe betekenis in de Huni Kuin of Kaxinawa kosmologie. Het wordt gezongen bij de initiatie en het hoogtepunt van gebeden of genezingsceremonies door sjamanen. Volgens hun geloof was ‘Haux’ het oergeluid dat Yuxibu, de mythische boa constrictor en schepper, uitstraalde tijdens de scheppingsdaad.

Yuxibu wordt door hun volk vereerd als de leraar van de geneeskunde en spiritualiteit. Hoewel ‘Haux’ populair is geworden onder liefhebbers van de inheemse cultuur, blijft het een machtig woord, dat traditioneel gereserveerd is voor heilige rituelen, gebeden en genezingsrituelen. Sommige stamoudsten waarschuwen tegen informeel gebruik en benadrukken de plechtige aanroeping en gelofte. Wanneer een medicijnman ‘Haux Haux’ uitspreekt aan het begin van een genezing of gebed, betekent dit dat hij zich verplicht om als doorgeefluik voor hogere krachten te dienen.

Txai

De term ‘Txai’ is afkomstig uit de Pano taaltraditie van Zuid-Amerika en wordt algemeen gebruikt door inheemse volkeren, met name de Huni Kuin (Kaxinawá) stam, als een groet die genegenheid en respect uitdrukt. Geworteld in de Hatxa Kuin taal, gaf ‘Txai’ oorspronkelijk de wederzijdse erkenning van zichzelf in de ander weer. In de loop der tijd is het gebruik ervan uitgebreid om een echte geest van alliantie tussen inheemse gemeenschappen en hun bondgenoten in de Westerse wereld te symboliseren.”