Mói Mapacho Poeder (Nicotiana Rustica) – Uit Brazilië

Mói Mapacho Poeder : De Braziliaanse Mapacho Tabak

De meeste kenners van medicinale flora kennen de naam Mapacho. Dat is hoe de Nicotiana rustica plant (meestal gewoon tabak genoemd) bekend staat in Zuid-Amerikaanse culturen, vooral die van Peru. Voor Brazilianen staat die soort wilde tabak bekend als Mói.

Mói Mapacho poeder is een verfijnde variant van Nicotiana Rustica van hogere kwaliteit, die vooral in de noordelijke staat Acre wordt geoogst en verwerkt tot een medicinaal ingrediënt. Mói-tabak wordt biologisch geteeld, zonder toegevoegde pesticiden, en volgens eeuwenoude tradities van het Ribeirinho volk, die al generaties lang worden gekweekt en gewaardeerd. Het combineert lokale tabak met zaden die naar de regio zijn gebracht door de eerste generaties Ribeirinhos, die oorspronkelijk uit de noordoostelijke staten van Brazilië komen.

Wij bieden Mói Mapacho aan in rollen en in poedervorm die vaak gebruikt wordt bij de productie van rapé door de lokale inheemse gemeenschappen.

De oorsprong van Maya’s Mói tabak

Onze Mói Mapacho poeder ondergaat een heel bijzondere reis. De tabak wordt geoogst in de regio Alto Juruá, waar de grenzen van Peru en de staat Acre samenkomen, na de stad Marechal Thaumaturgo. Daar heeft het Ribeirinho volk zich gevestigd in een gebied dat tegenwoordig een extractiereservaat is. De Ribeirinho komen uit het noordoosten van Brazilië, of stammen in ieder geval af van een geslacht van noordoosterlingen die een eeuw geleden uit de regio vluchtten om aan de gewelddadige crises van het tijdperk van de Rubbercyclus te ontsnappen.

Het verhaal van de Ribeirinhos of Caboclos is er een van veerkracht, kracht en eenheid. Hun cultuur is rijk en divers, maar toch heel uniek, want toen de eersten van hun gemeenschap de rivieroevers en stranden bereikten waar ze nu nog steeds wonen, werd de basis van hun sociaaleconomische systeem rond de rivieren gelegd. Productie en plantages volgen een gevoel van zelfvoorziening en verantwoordelijkheid voor het milieu, waarbij het bos en de rivieren om hen heen behouden blijven omdat deze meer betekenen dan alleen maar hulpbronnen die gewonnen moeten worden, maar echt hun thuis vormen.